هدف: با توجه به اهمیت شرکت­های بیمه در صنعت خدمات مالی در ساختار کل اقتصاد، بکارگیری موثر استاندارد بین­المللی گزارشگری مالی شماره17 امری ضروری است. اثر استاندارد جدید بر صورتهای مالی و شاخص­های عملکرد کلیدی شرکت­های بیمه بااهمیت خواهد بود و لذا این پژوهش با هدف شناسایی چالش­هایی که شرکت­های بیمه در بکارگیری مدل­های اندازه­گیری در استاندارد جدید با آن روبرو خواهند شد، در ایران انجام شده است.روش: در این پژوهش از روش تحلیل محتوای کیفی از طریق گروه کانونی شامل افراد با تجربه مربوطه در صنعت بیمه و دارای دانش قبلی از استاندارد بین­المللی گزارشگری مالی (ابگم) شماره17 استفاده شده است.یافته­ها: در این پژوهش چالش­های بکارگیری مدل­های اندازه­گیری ابگم شماره17 در گروه­بندی­هایی شامل اهداف و دامنه بکارگیری، واحد حساب و سطح تجمیع و تفکیک قراردادها، آزمون قرارداد زیان بار، تفکیک اجزای قرارداد بیمه، رویکرد حق الزحمه متغیر، رویکرد تخصیص حق بیمه و رویکرد سازه بلوکی شناسایی و تحت زیرگروه­هایی ارائه شده­اند.نتیجه­ گیری و دانش افزایی: نتایج پژوهش حاضر نشان می­دهد که مدل­های اندازه­گیری در ابگم شماره17 بسیار بر قضاوت، تکنیک­های مدلسازی اکچوئری و همچنین کیفیت اطلاعات پایه بستگی دارند و اجرایی نمودن ابگم شماره17 در شرکت­های بیمه با چالش­های متعددی روبرو است که طی پژوهش حاضر شناسایی و طبقه بندی شدند تا به خوبی درک و فهمیده شوند. یافته­های این پژوهش ضمن دانش افزایی در حوزه صنعت بیمه، بینشی را برای مرجع ناظر بر شرکت­های بیمه، مرجع استانداردگذار حسابداری و سازمان بورس و اوراق بهادار فراهم می­کند تا بتوانند با درنظر گرفتن چالش­های پیش رو، در مسیر تحقق هدف بکارگیری ابگم 17 گام­های موثرتری بردارند.

رشد تجارت بین المللی، جریان های سرمایه و پیوستگی اقتصادی فزاینده طی سه دهه گذشته به هماهنگ سازی استانداردهای حسابداری در میان کشورها منجر شده است. با توجه به پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS)، در بسیاری از کشورهای دنیا و نیز ابلاغیه سازمان بورس و اوراق بهادار درخصوص الزامی کردن استانداردهای مذکور، هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر پیاده سازی استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی بر کیفیت گزارشگری مالی در ایران است. بدین منظور تاثیر به کارگیری IFRS بر کیفیت فرایند شناسایی و اندازه گیری معاملات، کیفیت شناسایی و اندازه گیری دارایی ها و بدهی ها، کیفیت ارایه و افشای اجزای صورت های مالی و ویژگی های کیفی اطلاعات مالی بررسی شد. برای انجام پژوهش از رویکرد پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و حرفه ای است. تعداد 117 پرسشنامه جمع آوری شد. یافته های پژوهش نشان دادند به کارگیری استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی موجب بهبود فرایند شناسایی و اندازه گیری معاملات، دارایی ها و بدهی ها، افزایش کیفیت ارایه و افشای اجزای صورت های مالی و کیفیت کلی گزارشگری مالی می شود.

هدف این پژوهش به منظور دستیابی به الگوی مناسب برای پیاده سازی استاندارد بین المللی گزارشگری مالی 17 در صنعت بیمه است و برای ارائه چارچوب گزارشگری مبتنی بر استاندارد بین المللی گزارشگری مالی از رویکرد تحلیل محتوا استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که تم هایی به مانند گزارشگری راهبری شرکتی، گزارشگری اطلاعات محیط کسب و کار، گزارشگری سرمایه فکری، گزارشگری بازار سرمایه، گزارشگری اصول و رویه های حسابداری و... می بایست در تدوین چارچوب گزارشگری مالی مورد توجه قرار گیرند. همچنین نتایج بیانگر آن است که مقوله هایی به مانند گزارشگری عمومی، گزارشگری راهبردها، گزارشگری رویدادهای اساسی سال گذشته و آینده، گزارش اطلاعات هیأت مدیره و کمیته های مدیریت، گزارش اطلاعات سهامداران، اطلاعات بخش های عملیاتی،  اطلاعات بازار و محیط رقابتی، سرمایه فکری به جز نیروی انسانی، بخش انسانی سرمایه فکری، اطلاعات بازار سرمایه، اهم رویه ها و استانداردهای حسابداری مورد استفاده، اطلاعات مربوط به دارایی ها، اطلاعات مربوط به بدهی ها و حقوق صاحبان سهام در چارچوب گزارشگری مالی در صنعت بیمه اهمیت فراوان دارد. بررسی ها نشان می دهد که موضوع گزارشگری مالی و ارایه چارچوب برای آن در صنعت بیمه از اهمیت بالایی برخوردار است. از طرفی با توجه به قوانین، ضوابط، دستورالعملها و سایر شرایط محیطی حاکم بر هر صنعت، چارچوب گزارشگری مالی اطلاعات در آن صنعت متفاوت است. در راستای رفع مشکلات شرکت های بیمه در حوزه گزارشگری مالی در سطوح مختلف می توان اقدامات اثرگذاری انجام داد. تاکید بر گزارشگری راهبری شرکتی، گزارشگری اطلاعات محیط کسب و کار و...، شاکله چارچوب گزارشگری مالی صنعت بیمه براساس استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی است که نشان دهنده اهمیت دوچندان افشا اطلاعات در صنعت بیمه است.

پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی طی سال های اخیر، پژوهش های تجربی فراوانی را در ارتباط با پیامدهای این تغییر رژیم حسابداری در سرتاسر دنیا برانگیخته است. این مطالعات، بر مبنای نظام های حقوقی گوناگون، دوره های زمانی متفاوت و طرح های پژوهشی مختلف انجام گرفته و به نتایج مختلفی منجر شده است. به منظور کسب شواهد جامع در خصوص پیامدهای واقعی پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی بر اساس تجربه کشورهایی که این استانداردها را پذیرفته اند، در این پژوهش، یک فراتحلیل از مطالعاتی که به بررسی اثرات پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی بر اقلام تعهدی اختیاری پرداخته اند صورت گرفته است. بر مبنای تجزیه و تحلیل 107 مشاهده، با نمونه مستقل 401057 شرکت- سال، نتایج به دست آمده حاکی از آن است که پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی، به خودی خود منجر به بهبود کیفیت گزارشگری مالی نشده است و پیامدهای مثبت یا منفی پذیرش این استانداردها، به عوامل متعددی مانند ساختار قانونی کشورها و ضمانت اجرایی حسابداری و حسابرسی در آن کشور بستگی دارد.

در بازار سرمایه، سرمایه گذاران که اصلی ترین گروه استفاده کننده از گزارش های مالی محسوب می شوند، تمایل به سرمایه گذاری در شرکت هایی دارند که کارایی لازم از نظر عملکرد را داشته باشند و از طرف دیگر، به منظور کاهش عدم اطمینان مربوط به بازده سرمایه گذاری هایشان، گزارش های باکیفیت و اطلاعات شفافی را ارائه می کنند؛ بنابراین تلاش در راستای بهبود عملکرد و افزایش شفافیت در گزارشگری مالی، ازجمله ضروریات جلب سرمایه گذاران به بازار سرمایه محسوب می شود. هدف این تحقیق ارایه الگوی پیشنهادی کیفیت افشاء اطلاعات درچارچوب استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی (منطبق بر استانداردهای IFRS) باتئوری زمینه ای می باشد. این پژوهش از نظر روش شناسی، از روش پژوهش ترکیبی و از نظر موضوع یک تحقیق کاربردی تلقی می شود. در بخش طراحی از روش تحقیق توصیفی - پیمایشی می باشد. همچنین، این تحقیق یک مطالعه استقرایی و به شیوه اکتشافی– کاربردی می باشد. نتایج نشان داد یه دلیل بهره گیری از مدل پارادایمی نظریه زمینه ای در این پژوهش مدل پارادایمی دربرگیرنده «مقوله ها»، «شرایط علی»، «شرایط زمینه ای»، «شرایط مداخله گر»، «راهبردها» و «پیامدها» است.

مقوله شفافیت گزارشگری مالی و اهمیتی که در سال های اخیر نمود بیشتری پیدا کرده است، به دنبال وقایع ناگوار و بحران های بوجود آمده در بورس های جهان و به ویژه سپتامبر سیاه 1997 و سپس حادثه یازدهم سپتامبر 2000، افشای ماجرای ورلدکام، انرون، زیراکس و سپس پارمالات در سطح جهان و سقوط شاخص های بورس تهران در سال 1383 باعث گردید موضوع شفافیت صورت های مالی به عنوان یک پدیده مورد لزوم و ضرورت بازار سهام سهم اهمیتی بیشتری را بخود اختصاص دهد.در این مطالعه با تاکید بر موضوع شفافیت گزارشگری مالی، به بررسی ارتباط آن با گزارشگری مالیاتی پرداخته شده است. جامعه آماری پژوهش استان تهران و در پنچ گروه شامل اعضای هیات علمی دانشگاه، حسابرسان مستقل (حسابدار رسمی)، کارشناسان مالی بورس (به نمایندگی بورس اوراق بهادار تهران)، ممیزین مالیاتی (به نمایندگی سازمان امور مالیاتی استان تهران) و مدیران مالی (به نمایندگی تهیه کنندگان صور ت های مالی) می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی تاثیر گزارشگری مالیاتی بر شفافیت گزارشگری مالی در هر یک از گروه های ذکر شده از مدل آماری همبستگی و برای تفاوت بین هر جفت از همبستگی مربوط به گروه های فوق از مدل z فیشر استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر وجود یک رابطه مثبت بین گزارشگری مالیاتی و شفافیت گزارشگری مالی بوده است، به طوری که در صورت تهیه گزارشگری مالیاتی به ضمیمه گزارشگری مالی، شفافیت گزارشگری مالی تا حدود زیادی تامین خواهد شد.